ایران 140

آنتونف 140 یک هواپیمای مسافربری منطقه ای با قابلیت حمل 52 مسافر می باشد که برای جانشینی هواپیمای آنتونوف 24 توسعه یافته است.آنتونف ساخت و توسعه An-140 را در سال 1993 اعلام کرد. اولین نمونه An-140 در 6 ژوئن 1997 ساخته شد و در 17 سپتامبر همان سال اولین پرواز خود را به انجام رسانید. دومین نمونه پروازی این هواپینا در سال 1998 کامل شد و اولین هواپیمای استاندارد آنتونف 140 در سال 1999 به پرواز در آمد.این هواپیما براساس گواهینامه های هوانوردی ایالات متحده و اروپا و همچنین روسیه تدارک دیده شده است. نسخه اصلی An-140 از دو موتور Al-30 ساخت شرکت موتور سیچ که هرکدام قدرتی برابر 1839 کیلووات را تولید میکنند بهره می گیرد حال آنکه موتور PW127A ساخت شرکت پرات اند ویتنی با قدرت 1864 کیلو وات نیز قابل انتخاب می باشد. کابین هواپیما قابلیت جا دادن 52 نفر را در ردیف های 4 تایی دارد. در عقب مسافران به عنوان پله های یکپارچه می باشد در حالیکه در سمت راست جلویی اجازه حمل بار و محموله را می دهد. قسمت عقب کابین به آشپزخانه و قسمت قراردادن کت و دستشویی  اختصاص داده شده است. ساخت نمونه اصلی آغازین An-140 در سال 2003 با An-140-100 جایگزین شد که دارای پهنای بال بیشتر و برد بیشتر (300 کیلومتر) نسبت به An-140 می باشد.در آینده نسخه های دیگری مانندAn-140T  که نوع بارکش آن خواهد بود که دارای در بزرگتر در قسمت عقب می باشد ؛ An-140 VIP که مخصوص حمل اشخاص مهم می باشد ؛ An-140 MP که مخصوص گشت دریایی خواهد بود.در سال 1996 Antonov  با هسا توافقنامه ای را امضا کرد که در آن اجازه ساخت An-140  را در ایران با نام ایران 140 فراز می دهد. نمونه های اولیه ایران 140 با قطعات تامینی از Antonov ساخته خواهد شد که در نمونه های بعد با ارتقا هواپیماها به استانداردهای مربوط به ایران همراه خواهند شد.ایران 140 حداکثر دارای سرعت 575 کیلومتر بر ساعت خواهد بود. برد با 52 مسافر 2100 کیلومتر     می باشد ؛ برد با 6000 کیلوگرم محموله و با سرعت 520 کیلومتر بر ساعت ( سرعت اقتصادی) ، 900 کیلومتر می باشد.حداکثر وزن برخاست ایران 140 ، 19.150 کیلوگرم می باشد.

  

مشخصات ایران ۱۴۰

 

پیشرانه	دو موتور با قدرت 2500 اسب بخار TV3-117VMA-SB2
حداکثر ظرفیت بار	6000 کیلوگرم
ظرفیت مسافر	52 مسافر
سرعت گشتزنی	520 تا 575 کیلومتر بر ساعت
سقف پرواز	7200 متر
برد عملیاتی	2100 کیلومتر با 52 مسافر، 3700 کیلومتر با 33 مسافر
مسافت باند لازم	1350 متر
خدمه پروازی	2
همراه پرواز	1

---

                   

سوخوی 25 فراگ فوت (پای قورباغه)

Su-25 –که ناتو آن را فراگ فوت به معنای پای قورباغه نامیده- یک هواپیمای تهاجمی می باشد که برای پشتیبانی نزدیک و عملیات زد تانک استفاده می شود .Su-25 با تکیه بر زره قوی در کاکپیت ( که قابلیت دفاع در برابر توپهای 23 میلیمتری را دارند) و بدنه خود برای تحمل کردن آتش سنگین دشمن طراحی شده است . در واقع سرعت هواپیما قربانی طراحی هواپیما شده و آن را به یک هواپیمای زیر صوت تبدیل کرده است. نوک هواپیما به یک مسافت یاب لیزری مجهز می باشد که بعنوان تعیین کننده هدف نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در قسمت عقب هواپیما نیز یک سیستم هشدار دهنده رادار به نام Sirena-3 قرار داده شده است. نوع تولیدی اولیه این هواپیما ، Su-25 ( که ناتو آن را فراگ فوت-A می نامید) بود که Su-25K اولین نمونه صادراتی از این نوع بود. Su-25K که از نظر الکترونیک پروازی و سیستم کنترل آتش در رده پایین تری نسبت به نمونه قبلی بود به کشورهای عراق و کره شمالی صادر شد.Su-25BM ( که نوع صادراتی آن Su-25BMK است) یک نمونه تغییر   داده شده ی Su-25 ( فراگ فوت-A ) بود که بعنوان هدف های هوایی برای تمرین های هوا به هوا و زمین به هوا مورد استفاده قرار می گرفت و توپ هواپیما نیز حذف شده بود.Su-25UB یک نمونه تمرینی پیشرفته برای نیروی هوایی روسیه است که Su-25UT نمونه آموزشی دو نفره غیر مسلح – که با Su-28 نیز شناخته می شود- از این نمونه سرچشمه می گیرد. توپ، زره، سیستم کنترل آتش، سیستم های ECM (جنگ الکترونیک) به همراه پنج جایگاه حمل سلاح و سیستم پخش کننده شراره و تمام دیگر تجهیزات جنگی حذف شده است. اگر چه تصمیم بر جایگزینی هواپیماهای L-29 و L-39 با این هواپیما بود ولی این امر هیچگاه اتفاق نیفتاد. Su-25UTG یک نمونه دریایی از Su-25UT می باشد که برای آشنایی خلبانان نیروی دریایی با کار با ناوهای هواپیما بر استفاده شده بود.البته یک Su-25UT به Su-25UTG تبدیل شد که تنها فرق آنها جایگزینی ترمز چتری با قلاب های مهار کننده می باشد. Su-25TM – که با نام Su-39 نیز شناخته می شود- نمونه ارتفا داده شده این هواپیما بر پایهSu-25UB  می باشد. سیستمهای الکترونیک پروازی به طور قابل ملاحظه ای ارتقا داده شده اند که هواپیما را قابل به پرواز در هر شرایط آب و هوایی و در روز و شب کرده است. مهمترین وظیفه این نمونه مبارزه و ضد تانک است. سیستمهای تجهیزاتی این هواپیما آن را قادر کرده که در نقش ضد کشتی استفاده شده و امکانات محدود هوا به هوا برای مبارزه با هلیکوپترها و پرنده های کم سرعت به آن داده شده است. پایداری هواپیما افزایش یافته و مقاومت آن با افزایش زره، کاهش اثر مادون قرمز، پخش کننده های شراره و دیگر امکانات بهبود یافته است. از جمله ارتقا سیستمها شامل افزودن خلبان خودکار(Auto Pilot)، سیستمهای ناوبری/حمله بهبود یافته می باشد. تولید این نمونه به سفارشات خارجی بستگی دارد. Su-25SM اسمی است که برای ارتقا نمونه Su-25 و Su-25UB در نظر گرفته شده است. آزمایشات پروازی اولین نمونه از Su-25 ارتقا داده شده شروع شده است. سه فروند دیگر نیز که شامل یک فروند Su-25UB نیز می شود در حال انجام می باشد. مهمترین فاکتور های ارتقا شامل سیستم ناوبری/حمله که با استفاده از کامپیوتر پر سرعت می باشد. این ارتقا دقت هدف را دو تا سه برابر و دقت سیستم ناوبری را تا ده برابر می کند. Su-25KM "اسکورپیون (عقرب)" نمونه ارتقا داده شده Su-25K می باشد که با همکاری البیت سیستمز و TAM ( هوا فضا سازی تفلیس) گرجستان انجام می شود. از جمله ارتقا ها شامل نمایشگر های رنگی چند کاره، کامپیوتر جدید و نمایشگر نصب شده در کلاه خلبان می باشد. در 27 اکتبر 2004 اولین فروند Su-25KM به نیروی هوایی ترکمنستان تحویل داده شد. قبلا هم گرجستان 43 فروند Su-25 به ترکمنستان به خاطر بدهی های خود تحویل داده بود. به گفته منابع خارجی که نمی توان به آنها اعتماد کرد پنج فروند Su-25K عراقی بعلاوه 2 فروند Su-25UBK در سال 1991 به ایران داده شد. نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سفارش 30 فروندSu-25UBK  را به روسیه داده است.

 

مشخصات:

 

وظیفه : پشتیبانی نزدیک، آموزشی رزمی

انواع : Su-25 (Frogfoot-A), Su-25K (Frogfoot-A), Su-25BM/BMK (Frogfoot-A), Su-25UB/UBK (Frogfoot-B), Su-25UT (Su-28, Frogfoot-B), Su-25UTG (Frogfoot-B), Su-25T/TM (Su-39), Su-25TK (Su-34), Su-25SM

استفاده کنندگان : روسیه، بلغارستان، جمهوری چک، گرجستان،ایران،عراق،قزاقستان،کره شمالی،پرو،اسلواکی و اوکراین

موتور : دو موتور توربو جت 9921 پوندی R-195 توربو جت بدون پس سوز

ابعاد : طول 15.53 متر، ارتفاع 4.80 متر، دهنه بال 14.36 متر

اوزان : وزن خالی 9500 کیلوگرم، حداکثر وزن برخاست 17600 کیلوگرم

حداکثر سرعت : 975 کیلومتر بر ساعت ( 606 مایل بر ساعت)

سقف پرواز : 10000 متر ( 32800 پا)

سلاح : یک توپ 30 میلیتری  AO-14A دو لوله. تا 4400 کیلوگرم انواع مهمات شامل بمب های هدایت شونده لیزری، راکت ها ، بمب های خوشه ای، موشک های هوا به هوا و مخزن های سوخت اضافی که بر روی 10 تا 11 نقطه قرار می گیرند.

 

---